Freedom

┏┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┓
┊▸Iloraz inteligencji ludzi podwaja się w wyniku powierzenia im┊
┊odpowiedzialności oraz pokazania, że im ufasz.  Nie zjeb tego!┊
┗┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┛

▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚

"Sądzę, że masz i chęci, i talent. Większy, niż sądzisz ale mniejszy, niż pragniesz. Ale takich co mają i chęci, i talent jest wielu, a mimo to większość z nich nigdy do niczego nie dochodzi. To tylko punkt wyjścia, by cokolwiek w życiu zrobić. Wrodzony talent jest jak siła dla sportowca. Można urodzić się z większymi lub mniejszymi zdolnościami. Ale nikt nie zostaje sportowcem tylko i wyłącznie dlatego, że urodził się wysoki, silny lub szybki. Tym, co czyni kogoś sportowcem jest praca, praktyka i technika. Wrodzona inteligencja jest tylko i wyłącznie amunicją. Żeby ją skutecznie wykorzystać musisz przekształcić swój umysł w precyzyjną broń."
▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚

Kobieta z pewnością odbiega od standardów piękna w Kraju Kwitnącej Wiśni. Aya jest osobą dość wysoką, a przy tym zdecydowanie obdarzona krągłościami. Dla jednych będzie miejscami gruba, ktoś inny zaś zauważy tylko krągłe biodra z wydatnymi pośladkami. Jej biust również nie jest „drobny”, a jego właścicielka wydaje grube pieniądze na specjalnie szyte i usztywniane staniki by wszystko pozostało na swoim miejscu. Do tego opieka lekarska w sprawie kręgosłupa czy ten w pełni wyrabia się z dźwiganiem ciężaru. Kolejną rzeczą która odróżnia tę kobietę to ciemna skóra która nie ma typowego, ciepłego odcieniu.  Mieszanka genetyczna zaowocowała nie tylko na tym polu, jeśli przyjrzeć się tej osobie, również jej twarz ma nieco inne rysy. Ayakashi posiada naprawdę duże i wydatne usta oraz nieco szerszy nos. Zostając jednak przy samej twarzy, kobieta ta obdarzona jest złocistym odcieniem tęczówek, które odcinają się od ciemnej karnacji.  O dziwo, ani kolor oczu, ani kolor włosów nie jest sztuczny, Aya urodziła się z nimi. Jeśli ktoś w dalszym ciągu będzie w stanie zapomnieć o tej kobiecie, jej niski i naprawdę silny głos pozostanie z pewnością w pamięci. Lub jej ulubione słowa „A wsadzić ci tę pałę tam, gdzie nawet słońce nie sięga?!”

┏┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┓
┊Gdy broń dymiącą z dłoni wyjmę        ┊
┊i grzbiet jak pręt rozgrzany stygnie,     ┊
┊niech mi nie kładą gwiazd na skronie  ┊
┊i pomnik niech nie staje przy mnie.     ┊
┗┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┉┛

Każda historia o bohaterze rozpoczyna się historią narodzin oraz o tym jak dorastał. W tym wypadku myślę, iż będzie to również dobry początek.  
Historia bowiem rozpoczyna się od dość rozgłoszonego skandalu o tym, jak modelka Asami Yukimura miała romans z własnym ochroniarzem. Nie byłoby jednak to aż tak szokujące jak wieść, iż oddała swe serce obcokrajowcowi. Ze względów które firma Xien Hao wtedy zataiła, modelka zamiast swojego od dawna zatrudnionego ochroniarza dostała nowego. Przy drobnej Asami, Thomas wyglądał dosłownie jak potwór, jego wysokość, szerokość w barach, bardzo ciemny kolor skóry, twarz ponaznaczana bliznami, kobieta przy swoim metr pięćdziesiąt była prawdziwą drobiną.  Największe oburzenie wyrażała rodzina Asami, która nie zgadzała się aby jedyna córka i dziedziczka ich wielkiej fortuny związała się z kimś tak „nędznego pochodzenia”.
Ta historia miłosna miała swój happy ending. Asami i Thomas nie zważając na wrzenie mediów i rodzinne utarczki wzięła ślub ciesząc się i planując wspólnie długie życie. Tuż po ślubie Thomas zaczął pracować na policji, a chociaż jako obcokrajowca nie przyjęli go  tam zbyt miło, dość szybko wykazał się wielką odwagą i siłą, zasługując nie tylko na awans ale i na uznanie towarzyszy. Ze względu na jego korzenie, język japoński był do pewnego stopnia piętą Achilesową, jednak jego żona  podjęła możliwie jak najlepsze środki, dzięki czemu Thomas płynniej porozumiewał się z innymi.
Pierwsze większe problemy zaczęły się wtedy, gdy para zdecydowała się na dziecko, lub sam Thomas wyraził takie chęci. Asami jednak najwyżej stawiała własne ciało oraz karierę, nie zgadzając się na poród, chociaż przy jej wpływach i stanowisku, mogła takowe dziecko posiadać. Para szukała kompromisu, bowiem w grę nie wchodziło również dziecko od obcych ludzi. Asami pragnęła dziecka o „doskonałej” urodzie, które będzie mogła ukształtować na swój własny obraz, zaś jej mąż chciał po prostu dziecko, bez ingerencji ludzkiej.  Przyszłe dziecko stało się więc jabłkiem niezgody.
Metoda In vitro okazała się tym jedynym kompromisem. Para przy rozmowie doszła iż dzięki obecnej technologii będą w stanie mieć dziecko. Dodatkowo sama Asami będzie w stanie niejako dobrać takie cechy jakie będzie chciała, tak samo jak i jej mąż będzie miał w tym swoje udziały. Wkrótce na świecie pojawiła się mała Misaki Violetta Harbord.
Mała piękność o ciemnej skórze, włoskach w kolorze burgundu i o oczach, które miały do jej stóp położyć świat. Miała być modelką, miała być piękna, delikatna, o naturze niczym jej matka, okazało się jednak, że córka w charakterze wdała się w ojca. Misaki wolała bardziej towarzystwo ojca gdy ten ćwiczył, gdy strzelał do celu lub gdy oglądał seriale kryminalne. Przepaść między córką a matką rosła, jednak ojciec zawsze stawał w obronie swej oblubienicy. Nie miał nic przeciwko kiedy Misaki trenowała z nim, a kiedy tylko dostatecznie podrosła, jeździła z nim na siłownie.  Niestety by jej ciało nie zrobiło się zbyt umięśnione, matka często zabraniała jej dłuższych kontaktów z ojcem, wysyłając ją na różne obozy piękności lub inne kursy, w tym na kursy taneczne, które sama Misaki ukochała. Na tyle na ile mogła, Misaki łączyła treningi z tańca z siłowymi.
Historia jednak ma w sobie pewną powtarzalność, właściwie los mógł zrobić nawet kopiuj/ wklej w tym miejscu. To pchnięcie jednak które zadecydowało o tym, że droga Misaki odbiegła od tej rodzinnej. W roku 2070 gdy Misaki skończyła osiemnaście lat, jej ojciec nie wrócił do domu. Cios okazał się tym większy gdy jej mama niemalże zamknęła ją w złotej klatce. W niezrozumiałym mechanizmie dla Misaki, jej matka zakazała jej iść w ślady ojca. Chociaż ten został uhonorowany po śmierci, a jego zasługi wpisały się w historię policyjną, nic nie mogło rodzinie przywrócić zmarłego.
Im bardziej chcesz o kogoś dbać, tym bardziej zniewalasz go. Misaki nie mogąc tego znieść, w gniewie uciekła  z domu.  Oczywiście w rodzinie zdarzają się kłótnie, ale charakter tej jednej osoby nie dał się zniewolić.  Jedyne co wyniosła z domu to pieniądze. Tego dnia nie wzięła ze sobą nic, co powiązałoby ją z domem, a chociaż ten, nie był najgorszym, zaś rodzinę do końca życia miała w sercu, nie chciała nigdy wracać do przeszłości. Historia lubi kołem się toczyć, z powodów znanych tylko dla samej Misaki , z pomocą pieniędzy ułożyła sobie dalsze życie, a to doprowadziło ją ostatecznie do munduru policyjnego.
Z pomocą zaciągniętych długów wdzięczności - w końcu nie wszystko załatwi się na piękne oczy- oraz pieniędzy, Misaki Violetta Harbord mogła zamienić się w Ayakashi Saigai.  W rzeczywistości sprawa chociaż do najkrótszych i najmilszych nie należała, w końcu biurokracja, czekanie ileś tam dni za dokumentem B, który dla potwierdzenia potrzebował pieczątki pani spod 5...  Oficjalnie jednak stare nazwisko i imię odeszło i zostało w pełni uznane nowe.
▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚
"Czasem dochodzimy do momentu, w którym robi się tak źle, że można uczynić tylko jedno z dwojga - śmiać się albo oszaleć. Dzisiaj trzecią możliwością jest taniec."
▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚

Tyle z odleglejszej przeszłości, same jednak przygody nie skończyły się, sama Aya ma wrażenie iż nawet prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero kiedy jej kariera policyjna się rozkręciła.
Po pierwsze – Ayakashi jest kobietą której się nie denerwuje, a głównym powodem jest jej porywczość, która dość często brała-i chwilami nadal bierze- górę nad jej charakterem. Ta kobieta była w stanie wyłamać palce komuś tylko dla uzyskania odpowiednich informacji. Nie przeczy temu, że ma na swych dłoniach krew, jednak nigdy nie była to krew osoby niewinnej. Ma wysokie poczucie sprawiedliwości, chociaż i ono jest przez nią rozumiane chwilami tak jak potrzebuje w danej sytuacji. Ciężka praca, ćwiczenia, chwilami głupie mniejsze zamieszki, chwilami akcja ratunkowa – to wszystko było jej codziennością. Bez nazwiska które coś znaczyło mogła zaczynać jedynie od zera. Nawet jeśli na początku nie szanowali jej, charakter jaki posiadała nie pozwolił się jej nawet ugiąć. Ani razu nie wykorzystała swojego ciała by dostać awans lub premię, uznała iż jeśli nie da rady teraz czegoś załatwić umiejętnościami, potem będzie tym gorzej. Ciężko pracowała i ćwiczyła aby również radzić sobie w walce wręcz. Ćwiczenia z jej ojcem dały jej to, czego potrzebowała - kondycję i sprawność.
  Niestety zawód ten zawsze wiąże się z ryzykiem, szczególnie jeśli w grę wchodziły akcje z mafią. Aya miała nieszczęście być pojmaną i zostać dość brutalnie potraktowaną. Szczęśliwie jej towarzysze  z pracy przybili z odsieczą ratując jej życie, niestety ale kobieta o własnych siłach nie była w stanie już wyjść. Tak jak wszystkie pomniejsze rany dało się wyleczyć tak noga od stopy do łydki musiała zostać amputowana. Na szczęście w grę weszła proteza która umożliwiła dawną sprawność. Chociaż od tego incydentu minęło sześć lat koszmary również potrafią spędzać sen z powiek. Ayakashi doprowadziła tę konkretną sprawę do końca, a jej miejsce pracy zmieniło się wraz ze stanowiskiem. Po zostaniu Komisarzem częściej przesiaduje w biurze, jednak jeśli jakaś sprawa wezwałaby ją w teren, gotowa byłaby wziąć w niej udział.
 Jej oczy nie jedno już widziały, każdemu psychika może się zmęczyć, a wtedy człowiek potrzebuje tego, co kocha i co daje mu wypocząć. W przypadku samej Ayakashi był to taniec. Jej ciało jednak mimo wszystko żądało czegoś więcej niż jakiś tam taniec w parze, nudne wygibasy, czy inne czynności, które nie wymagały zręczności. To, co jej zawróciło w głowie to Pole Dance. Od niego jej droga powiodła ją na tereny klubów nocnych w których to zaczęła tańczyć. Nie czuje się jednak przywiązana do konkretnego jednego na stałe, lubuje się tam, gdzie dostanie większe pieniądze lub gdzie po prostu czuje się dobrze. Nie mogła sobie jednak pozwolić na pełną jawność wyglądu, zbyt wiele ją zdradzało, dlatego zawsze dbała o odpowiednią charakteryzację, zmieniała kolor włosów, oczu (tutaj w grę wchodzą soczewki kosmetyczne), a nawet z pomocą drobnego modulatora - głos! Wszystko jednak służyło jej tylko i wyłącznie do swobody tańczenia w klubach. Korzystając również z faktu, iż zna język obcy oraz wie, jak go akcentować, nierzadko i on jest jej bronią w walce o ukrywanie tożsamości. W pracy mówi czysto po japońsku, chyba że targają nią silne emocje - wtedy może mieć naleciałości angielskie lub mówić coś po angielsku (jest to jednak rzadkość lub pojedyncze słowa). Kiedy jest tancerką Akki jej angielski akcent przewyższa.  
Ma jednak kilka zasad.
1. Zero   prywatnych  pokazów –  chyba, że  zna  kogoś  dłużej.
2. Nikt nie zdejmuje jej maski.
3. W klubach występuje jako Akki, i tylko nią wtedy jest.

▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚▚

W życiu Ayakashi przewijają się różne osoby, sztuką jest jednak nie pomieszać relacji, oraz informacji jakie posiada. Wbrew pozorom Aya chodząc po klubach nocnych wcale nie szuka nowych celów do przydybania.  Chwilami kuszą ją nocne informacje, nie chce jednak mieszać tego co robi z przyjemności, z tym co wykonuje dla pracy. Czy więc sekrety są bezpieczne? Cóż, to kwestia sporna, dlatego kobieta daleka jest od wścibstwa. Jedna ze znajomości która odbiegła od normy tyczy się przypadku Fenrisa, któremu pomogła, chociaż mogła nazbierać informacji i przymknąć go. Dzięki temu jednak że ojciec Ayakashi był Amerykaninem, język angielski nie jest jej obcy. Dość łatwo więc po swojemu załatwiła tę sprawę. Ów znajomość z czasem przekształciła na dość osobliwy poziom sympatii, chociaż nieco irytujący uważa fakt, iż ten osobnik zna jej dzienne i nocne wydanie.